به نام خداوند بخشنده ی مهربان

موضوعی که منمی خواهم درباره ی آن بنویسم {محبت}است میدانید اگر کسی محبت کند هم خودش شاد می شودوهم آن دوستش وروابط آن دو دوست به هم دیگه خیلی زیاد می شود محبت درزندگی انسان ها بسیار مهم است محبت درزندگی انسان هانقش مهمی دارد اما بخشندگی هم نقشی دارد اگرکسی بخشنده باشد خدا هم ازگناه های او می گذرد وولی بخشندگی هم زیادش خوب نیست چون که اگر آن طرف تمام مالش را ببخشد دیگر برای او چیزی نمی ماند وگرسنگی می میرد.رسول خدا وقتی شنید که مردی انصارمرده وکودکان صغیری از اوباقی مانده واو دارایی مختصر خود رادر راه خدا داده است فرمود:اگر قبلا به من اطلاع داده بودید،نمی گذاشتم او رادر قبرستان مسلمین دفع کنید.پس انسان بخشنده باشد اما نه زیاد کسی که وضع مالی او خوب باشد زیادتر بدهد ولی اگریک آدمی وضعش خیلی خوب نباشد کمتر بدهد می دانید محبت کردن به انسان ها روحیه آدم شاد می شود وبه بیماری های روحی مبتلا نمی شود می دانید اگرکسی دیگران را مسخره کند چه گناه بزرگی مرتکب می شود میدانید اگر کسی شما رامسخره کند شما باید چه کار بکنید شما باید اصلا توجه به آن طرف که دارد شما رامسخره می کندنداشته باشید بعداز چند روز که می بیند که شما آن رامسخره نمی کنید خجالت می کشدودست ازاین کار برمی دارد واز شمامعذرت خواهی می کند مثلاآن آدم دستش یک ناخون ندارد وآن رامسخره می کند در روز قیامت همین آدمی که آن طرف مسخره کرده است یک ناخونش قطع می شود واقعا ارزش دارد که ما یک آدم را مسخره کنیم ودر روز قیامت بلا سرمان بیاید ارزش ندارد مسخره کردن هم آن طرف ازما ناراحت میشود هم خدا چون او بنده ی اوست وخدا بنده اش رادوست دارد ودلش نمی خواهد بندهاش را مسخره کنند ویک روزی خدا جزایش را می دهد. می دا نید که به خاطرچیمردم زمان نوح اعضاب شدندبه خاطر این که خیلی مسخره می کردندوهمیشه با نظر دیگران مخالف بودند با حرف های حضرت نوح ودیگران مخالف بودند.